1881 yılında bir çocuk doğdu.
Bir erkek çocuğu,
Anası Zübeyde Hanım,
Babası Ali Rıza Beydi.
Adı Mustafa’ydı.

1888 yılında babasına kaybederek
Yetimlik duygusunu tattı Mustafa.
Yine de yıkılmadı,direndi.
Okulunu bitirdi.

1893 yılında Askeri Rüştiye’ye girdi.
Burada bir matematik öğretmeni vardı Mustafa’nın,
Onunda adı Mustafa’ydı.
Öğretmeni:
"Seninde adın Mustafa benimde adım Mustafa" diyerek
Mustafa’nın adına Kemal’i ilave etti.
Mustafa’nın adı Mustafa Kemal oldu,
Mustafa Kemal!

1914 yılında başlayan I. Dünya Savaşında,
Mustafa Kemal bir destan yazdı.
İtilaf Devletlerine "Çanakkale geçilmez! " dedirtti.
Bunları yapan Mustafa’ydı,
Mustafa Kemaldi.

İstanbul boğazında bir kaç gemi vardı.
Rumların, Yahudilerin, Levantenlerin sarhoş çığlıkları
Ve palikarya naraları çınlıyordu.
Ama Mustafa Kemal bu manzara karşısında,
Bu hava içinde,
Kılı bile kıpırdamadan:
"Geldikleri gibi giderler!" dedi.
Gittiler dört yıl sonra!
Haklı çıkmıştı Mustafa Kemal.

Mustafa Kemal,
23 Nisan 1920’de Ankara’da TBMM’nin açılmasıyla
Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşu müjdeledi.
İlk Cumhurbaşkanı seçildi.

1923 yılında annesini kaybetti,
Öksüz kaldı.
Artık hem yetim hem öksüzdü Mustafa,
Mustafa Kemal Paşa!

29 Ekim 1923 yılında Cumhuriyeti ilan etti.
Yani Mustafa Kemal size-bize bağımsızlığı verdi.

21 Haziran 1934’de soyadı kanununu çıkardı.
Kanun gereğince soyadı "Atatürk" oldu.
Mustafa tam adını aldı artık,
Mustafa Kemal Atatürk oldu adı.

10 Kasım 193∞ saat dokuzu beş geçe
Hayata son kez gözlerini yumdu.
Mezarı şimdi Anıtkabir’de,
Biz ise onun izinde!