AH ANA DOUM AH –MAYIS-0193-

Bir feryat var ki Anadolu da
Sussam başka bir dert susmasam başka yara
Ahmet in omuzlarına silah asıldı
Zılgıtlarla gönderildi dağlara
Mehmet kardeş kurşunu yemiş göğsüne
Gözyaşıyla tabutlarda uğurlandı mezara
İhanet alev alev ihanet yüreklerde köz köz
Bu tüten duman bizim ocaktan gardaş
İnanmazsan bak bak işte
Şu sırtımda ki hançer izi kardeşimden hatıra

Söyle söyle ne olur hocam
Ne zaman doğacak kırk yıldır beklediğim
O mutlu sabah
Açılmak istiyorum artık huzur denizlerine
Vira bismillah

Fikirler kangren olmuş
Et kemikten davacı kemik etten bihuzur
Ey yarının görmeyen gafil
Gün gelir üstüne yıkılmaz mı altını oyduğun duvar
Duydunuz rüzgârlar gördünüz Selviler
Anamın bacımın gözyaşıyla doldu bu mezar
Huzura uzanan maşalar kirli ellerde
Yuvanın başına çökmüş ifrit sofrasındalar

Söyle söyle ne olur hocam
Ne zaman doğdu ki
O kendi yavrusunu yiyen canavar
Söyle söyle Ufkumuza çöken
O zifiri karanlığın ardında ne var

Gel yapma ey din gardaş biz seninle Sakarya’da
Dumlu pınarda koca tepede el eleydik
Çanakkale’de Gelibolu’da
Gökten kurşun yağarken aynı yerdeydik
O gün biz yedi düvele karşı ayni safta
Aynı vatan için dövüştük
Bin yıldır ekmeğimizi böldük
Aşımızı aynı sofrada yedik
Daha dün Dicle’nin Fırat’ın suyunu beraber içtik
Hadi sor on kere ceddine bir kerede kendine sor
Ne oldu şimdi biz neden değiştik


İçim yanıyor hocam
Kurt girmiş yürekleri kemiriyor ama
Bak yine de başlar ağrıyor
Kimin umurunda ki babasız öksüzler
Anasız yetimler çoğalıyor

Ey benim uyurgezer kardeşim bu gidişle
Sanma ki sanma ki yarın güneş farklı doğacak
Arkana bakmadan döktüğün kan
Mahşere varmadan seni boğacak
Allah’ı bir Kuran’ı bir vatanı bayrağı bir
Söyle söyle ey asi velet Anadolu’dan başka
O hangi dağın ardı karnını doyuracak

Kem gözle baka baka buharlaştı sevgimiz
Olmuşuz tayfa tayfa bölünen parçalanan biz miyiz?
Bu kafalar bizdeyse daha çok yürekler ezilecek
Öyle bir nesil türettik ki
Korkarım mahşerde ceddim yüzüme tükürecek