dövmeni merak ettim şimdi bak:) paylaşımlarına çok teşekkürler canım...hem Can Yücel'i hem de Ahmet Altan'ı okumayı çok severim...yazdıkların o kadar doğru ve o kadar etkili ki...insanı düşünmeye sevkeden türden sualler sormuşsun...ve sanırım bugün bu sorduklarını çok düşüneceğim...belki farklı bir şeyler yakalarsam, tekrar gelip buraya yazarım...öpüyorum güzel yüreğinden, sevgimle...

Sevimli bir kertenkele dövmesini koluma yaptırdım Sevtap
Can Yücelin şiir vardı ya


Belkim bir kertenkeleydim
piç edilmiş bir yağmurun serini
bir güzelin çirkiniydim
çirkinlerin en güzeli
yeşil koşsa güneşlerin gölgesi
ben en hızlı yeşiliydim
kurbağa yarışlarında annemin

çatal matal kaç çataldım kim bilir
bin dereden bir kendimi getirdim
haydan gelip huya giden bir huysuz
heyheyler içinde bir heydim
belkim yedi belkim sekiz belaydım

düdük çalar hırsızlanmış polisler
ben korkudan üstlerime işerdim
üç yıldızlı bir albaydı gökyüzü
karşısında önüm açık gezerdim
ağzı bozuk meymenetsiz bir ozan
rus cenginde çağanozdum bir zaman

iki gözüm iki koltuk-eviydi
mavilerim bir miyobun koynunda
kendi düşen köyler kentler ağlamaz
sur dışında ben oturur ağlardım
ekmek diye bağrışırdı bebeler
elma derler ben ortaya çıkardım
ağıtlarla kutlanırdı İsa-doğdu gecesi
fildişinden bir kuleydim yıktım kendimi

bilmem hangi keloğlanın fesiydim
bir püskülsüz sümbülteber tohumu
fesleğenler yaprak dökmüş şerrimden
bir naraydım kimse bilmez nereden
ya yakından ya uçmaktan gelirdim
belkim ince belkim kalın bir sestim
belkilerin kol gezdiği saatta
belkim belki bile değildim...

Belkim belki bile değildim..


Kimse kimseyi anlayamıyor anlayamaz Sevgili Sevtap


Meçhul kalan ruhlar yığını..

Ahmet Altanın sözleri:

Cinayetin, yazının ve aşkın arasında garip bir ortaklık var gibi.

Bu üçünü de yaparken insanlar kendilerinden başka biri oluyorlar.

Âşık olan biri, kendinin âşık olmayan halinden ne kadar farklı.

Cinayeti işleyen, öldürmediği andaki kimliğinden ne kadar uzak.

Yazıyı yazan, yazmadığı zamanki yapısından ne kadar değişik.

Bir insanin, kendinden başka biri haline geldiği anı çok merak ediyorum. Tüfeği kaldırdığı, kalemi tuttuğu, özlemden yandığı anda ne değişiyor içinde?

HEM aynıyız HEM bir diğerimiz için ötekiyiz..

neyiz??

Benzeştiğimiz için de çok çok mutluyum benim sarı şekerim.

GÜNAYDIN HAYATIM, GÜPPP GÜNAYDIN OLSUN HER GÜNÜN...

Ne kadar benzeriz
Bu yüzden çok sevdik birbirimizi işte:))
Günaydıınlarr güzel öğretmenime

Günaydın Balkız :)

Ne demek istediğimi anlayan zekana hayranlığımla

teşekkür ederim dünya güzelim

günaydıııııın:))

yırtıcıııııııııııııııı :)

UUUuuuuuuuuuuuuu
havvv havvv havvvvvv:)))))

ben sevdim garipsemedim çünkü ruhunuzun bir yerinde bu ses yatıyor bunu anlamıştım :)

kontes sevdin mi ??

iyi misin diye soran sorana
nasıl bi imaj çizmişsem artık:)))))

yooo yooo..olmuşşşşş..çıklmışşş...hissedildiiii...:)

kudurdu durdu içimdeki vahşi
e haydii çık dedim

demez mi olaydım:)))

bence de kötü müzik..
kahretsinn:))
bir seferlik müsade vereyim dedim...

hiç bir şey anlamadım demenin savrukçasıydı değil mi:))