yalnızlık ve evimin dört duvarıyla
yalzındım ve hüzünler koştu imdadıma
aç kaldım hemde aşka deliler gibi
yanlızdım hemde bütün örüm boyunca

aşk sandım yanlızlığı bütün ömrüm boyunca
yanlızdım birde yalnızlığım vardı yanımda
boş kaldı bu kalbim bir ömrü boyunca
aşk sandı sadece yanlızlığı ama sadece yalnızdım

benim diğer yarıma benzettiğim içindi belkide
yada kalbime gerçekten biri girmediği içinse
başka duygulara benzenttim senin adını yanlızlık
vede karşımda bitmeyen bir alışkanlık oldun sen

sor geliyorsun artık seni taşıyamıyorum bu bedenle
belkide kalbim onun için atıcak birini arıyor belkide
şimdiye kadar bulamadı diye umudunu asla yitirme
belkide yanlızlık giderse o artık girer kalbime

sonbarharları bitirir gibi yanlızlığımıda bitirmem gerekir
belkide bu kalbime hak edicek birini koymam gerekir
yanlızlık etrafıma dört duvar örmüşken sor olacak galiba
ama ben umudumu yitirmedim ve belkiyorum hala



02.11.2012

ertan şengel