sana atfedilen tüm sokaklarım
üç başlı köpek bekçiliğinde
bir bir atla
eğik caddelerimizi
eciş bücüş evlerimizi
o caddelerde çeşit çeşit ölüler yetişmiştir
o evler şiirleri ekmek sarılı kağıtlara çizmiştir
bir bir atla
dürtmeden içimin kelamsal lahdini
üçüncü dünya intihar sevincimi
o lahid ki
Tanrı üzülmesin diye
parmak ucundan intihar eden adama aittir

saçlarından ayırdığım yılanlarla güne kestim
tüm toplar damarlarım fışkırırcasına zehir

ürkme
morg mavisi gece trenleri gececilerin
sen göğsünü hep gündüze, beyaz körlüğünle
güvercinlere sakladın
savaşmayı tercih ederek sevişmeye

çekindin elbet şiddetle asi
şiddetle terli olmaktan

kader; baş parmağın ile işaret parmağın arası mesafedir
keder ise ona en yakın büyülü kelime

sana atfedilen tüm sokaklarım
gök/yüzüne aittir
aynalar
benim bitip senin başladığın
onulmaz nihayettedir