Sevmenin ne oldugunu yagmur yaginca anlarsin...

Islatinca yagmur ellerini mutlulugu tam kalbinde hissedersin.

Yagmur seni serinlige surukledikce;

sen inatla yanmayi secersin...



Kara bulutlar bile gozlerine guluyormus gibi gelir.

Hic aldirmazsin goklerin heybetli gurlemelerine.

Karanlikta islanirken yagmurun altinda,

Tek basina yurursun Istanbul sokaklarinda.


Ruhunda tarifsiz bir efgan var.

Sessizlik seni dinliyor.

Ruzgar senin sarkini soyluyor;

Ve sevdiklerin yaninda yok.


Haykirmazsan ozlemini

icin icinde bir savas acacak.

Ve bu savas cok can yakacak..


“ozledim” diyebilmek ne kadar cok sey katar insana bir bilsen…

“Ozledim” diyebilmek baris bayragini cektirir icinde icine. Susma soyle!

Soyle ki, gozyaslarin artik yuregine degil ellerine dussun.

Kalksin o eller Huzura, Sonra dua olsun..


Sevmenin ne oldugunu ancak yagmur yaginca anlarsin..

Gozyasi dokunce anlarsin.

Belki anlarsin.

Umarim ki anlarsin...


[Gumus Kursun – Hasret Yagmuru]