bütün girişleri tutuluydu
hayatımın
kendimi izlemek için bilet kesiyordu
racon kesen geçmiş
dilim tutulmalıydı
ay tutulmalıydı
tutumlu olmalıydı
tulum çıkaran çaresizlik

acılarım karnabahar gibi büyüyordu
yok muydu bu hayatın tüyosu
tüymek mi gerekiyordu
tüyü bitmemiş yetimin hakkı olan sevdalardan
içimi döktükçe
şifalı karadut mu topluyordu
sevinçlerim
kimin elinde kalacaktım
elim bir kaza sonucu
ellerin ellerinde el üstünde
gölgemin gölgesinden bile korkuyordum
aslında ben bu muydum
neden dağılıyordum
bir gazete haberiyle
bir büyüye inanmıştım
büyücüm yoktu
bir büyüğe sordum
büyük hikayeler anlatan
bünyemde künyeler
doğrultamıyordu yanlışları
cetveller ve gönyeler
şakulim kaymıştı
payıma düşen buysa ben kimdim
benden başka
gizlendikçe açığa çıkan kim vardı
arkamda ne bırakıyorsam
önüme geliyordu
başlangıçlarım son
sonlarım başlangıç
çıkarır diye bütün bu sırları
kaç kere
kaç kişi
çağırdım dalgıç
dalgıçlar dalga geçtiler
dalgalarımın içinden geçerken
dahası var...

müjdeler olsun
aşk geliyordu
galip gelsin diye aşk hayata
tüm sorularımı geri aldım
ileriye aldım zamanı
çatlamak istiyordum
tomurcuktun
ah bir sen çocuktun
bizden hızlı kimse yaşlanamazdı
gözümde ki yaş bile bir yaş daha yaşlandı
daha var mı ey hayat
sorgu sual

18.06.2008/izmir