0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
740
Okunma
Kırlangıç
yuva yapmış güneşe.
Beynimin anlamadığı göz aldanması mı?
Gece düğümlenirken boğazıma
satırbaşı doğranmış
söz
budanmış
ortaçağ celladıyla.
Peynir misali ucu kemirilmiş
gülümseme
çöp karıştırılmış yine
en iyi söz arayışıyla sokakta yürürken
ya da bir bardak su seni içerken
çıplak kadın sana sarılırken
ya da sen çıplak kadının elbiselerine sarılırken
tanımadığın harika insanların
ve tanıdığın sıkıcı insanların
varlığına rağmen
devam eden bir arayış…
Dünden kalan
yağmur sesi kulağımda hala
ve bir kadın
dilini sokmaya çalışıyor
kulağıma…
Üç parmağımı veriyorum
rahat bırakıyor kulağımı…
Van Gogh’u iyi anlıyorum şimdi…
Kadını eve götürmeye çalışmaktan
kolay değil evden gitmesini
istemek…
5.0
100% (1)
