Yarın Diye Bir Şey Olmadı



Kırgın bakışlarımı toplarken doğadan
hangi yağmurun acelesi yok ki?
benim unutmaya zamanım yok.


Sendeleyen bir sandalyede
uç gecesine eklemiş kadınlarla
bir başıma, yeltenmişim acıya.
Daha ne ki? Ölüm, bizden sonradır
başlarken her aşka.


Kapının koluna dönmüş yüzüm
eskiyen şeyleri söylemez mi sanırlar bana
her insan aynaya sanrıdır belki de
kimine göre yeşildir her yol
ağzında delinmiş bir uykuyla.


Kahrıma eklediğim kaçıncı zor
sesimden eksildin, sesime ne ol’ur-
san ol, kuş’ku ol. mataramda
ne olabilir ıssızlık dışında?
yetim bir askerim henüz doğmadım
gün ışığına…


Kalbime gelen kurşundan hızlı
atışı yalnızlığımın, kör edici bir his içimde
sahnesini yırtarak koşan bir at
kırgın bakışlarım ve doğa
sanki birbirinden alâkasız iki suç gibi
Hak’k’ımı isterim, harf hatalım k’a’der’den.


Ellerin, benden sonradır
başlarken her tutunuşa. Bana ne ki?
soğuyan bir yatakla. sonsuzluğun
yastığına, bir başıma.




Payanda