İmbat esti vakitsiz
seni hatırlatan anları
kılıçtan gecirdim
titremeden elim

aşkına isyanımı duyurabilmekti 
ondan soykırımı uyguladım
beş kuruşa sattım
yağlı urgana ikimizi yâr


kuraklık  sardı yağmuruma
hırçınlığımın hakkından
ancak böyle  gelebilirdim
Cengiz Han, Atilâ ,
Tarkanlarda doğdum ben
neslime dönüşmüydü bilmem
affım yoktu hatalara
Kanuni emriydim
böyle yasa çıkarmadan
bendim sultan ben.

Yandıysam , yansın dünya
batıysam batsın dünya
zehirledim duruluğu
kör vesvesinin içine daldım
kiyameteysem eğer ;
kiyameti koparmaktı amaç

gülü sevilere kuşatıp
dikeni derin ıhlarasına atmak.

Seçcadem ,tesbihim seslendi
gözüme,özüme vefalar yağdı,
alnım öptü kıbleyi
tesbih boynuma
inci ilhasını serpti
badeler içirtim ruhuma
Esma-ul Husnada buldum
kendimi yine yâr.

Yüzüme baktığımda
nur doğarcasına güzeldim,
misk amberli hisle
bembeyaz güvercin yeğni
sevecan benliğe sahiptim

resmin döndü bana tebesümler saçtı
gözlerinin nadide güzeliğinde
renginde kaybolduğum yâr
termal terapiyi aratmadı mecâlin

elim ayağım telefona koştu,
eskı alişkanlıklarımdan
biriydi ,
uyuşkun yığılgın
gayri yoktun yurdumda yâr

Lodosdan kurtulmuş sandalım
ey mahkumum,gurbet eyledim
eylül yapraklarına
tufana savurdum ikimizi yâr

fırardın hayatımdan
anlık şaşkınlığımda biten
suküt hikayenin
suçlu , suçsuz anketinin
saatini kurarken
fatihasını duydum,
gökten yâr.

ummanada balık ararcasına
kördüğümlenmişim arıyorum seni
şu ellerimin kurbanıyım
sağım ahında diğeri vahında
muama sukutü hayal miydin
yoksa yâr

seninle uğurlanmıştım aslında
yarımımsın yâr
elmanın yarısındaydı tad
ikiye bölünmüş durur gibiyim köşede
ateşden gömleksin tenimde
dövmeler gereksiz,kalır
ismin möhörlüyse yürekde
güç yetermi silmeye yâr


çerçevelenmiş resimindeki
meçhul bakışlarınla
işliyorsun yürek damarıma ,
ahenk ,desen desen;

vakitsiz aynalar morlaştı ,
alevlendimi ? Nameler yâr.

Icdivaç metemde ,
kanser ve mahküm
gün ışığıda görmediki yâr.

semazen gösterisi
izlerim günlük
takvimlerde
yapraklarım
düşer gibi
bir,bir minareden yâr.

Sevdamın intikamı peşimde
kalan ömrümün nefesinde
ismindir son cümleler
yârsiz yârimsiz yarım
yaşadım diyerek yâr.

"yârim yârim
ben yârimsiz
ve yarım yaşadım"

Ayşe Kavak