Karanlığın zifrine yazar şair, bir şiir doğar sancılı, sancılı.
Kadife sesli imamın sesine irkilir yürek, ağlamaklı halleri.
Şimşeklere bulanır, cümleler kurulmaz ve sızlarken sol yanı…
İçinde çığlıkları vardır ama sukuta tutunur lal olmuş dilleri.
VE…
Acının acıttığı canını yakmasıdır ağlamak…

Zamansız zambak mevsiminde açar gönül bir nihan,
Şimşekli gecelerin gök gürültüsü korkularım,
Ve zamansız çıkar sevda karşına gizlidir nagehan,
Issız düşlerinden soyutlanır kırık dökük uykularım…
VE…
Yaşlı gözlerin gönül penceresinden bakmasıdır ağlamak…


Kıblesiz durur secdede başım ve bir cümle dilimde zikir,
Susmak bilmez dolanır diline bir çığlık aşk adına ne varsa,
Şaşkındır hali, gözleri kan çanağı besbelli ağlamış zakir,
Islanmış gözlerinden, sonsuzca bir kıyamet koparsa…
VE…
Yüreğindeki sızının gözden akmasıdır ağlamak…


DUDU BAYRAM/ ANKARA