27
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
2132
Okunma

Yüreğinde anbean azaldığımı görmek
Mumdan evvel erimek bir nefeslik alevde
Düşüme girme diye gözüme kara sürmek
Bin beterdir yaşamak tek başıma bu evde.
Bulutların üstünden bir geçişin vardı ki
Alaylı gülüşünden eflak bile utandı
Dondurucu havada, içimi kor sardı ki
Hasretimi söndüren ne kar… ne de borandı.
Zaman diyorlar hani, zamanla unutursun
Alışırsın yokluğa, giydiğin hırka gibi
Eğirilmiş ısıda kendini avutursun
Sonra da bakarsın ki… Her şey bir şaka gibi.
Bu kadar kolay olsa zihnimden silebilmek
Yine de istemezdim düşümden sıyrılmayı
İsmini her anışta yanına gelebilmek
Tutamama şüphesi ellerini kıl payı.
Senin için kahrolup ağlamak bile güzel
Dönsen de dönmesen de, bende yerin hep özel.
21 Ekim 2012 / NÜS