Kelama ne hacet hallerimi arz etmeye
Ufku sönmüş vicdanımın, karanlıklardayım
Bir boşluk ki çevirdi ruhumu viraneye
Nur topu sabahlar kayıp, karanlıklardayım…

Kimim ben, neyim, kimdenim, nereye bu gidiş
Hani yıllarca avunduğum yoktan diriliş
Sen çıkmaz sokak, ne olur sonsuz yolla kesiş
Yolum çıkmaza bağlandı karanlıklardayım…

Nefsin elinde zebun olmuş bu beni adem
Ne yazık beyhude arar hakikati her dem
Şeytani oklarla delik deşik yorgun gövdem
Cehennemi bir azapta karanlıklardayım…

Acep, mukaddes yitiği ne vakit bulurum
Ne vakit zulmetten çıkıp nura gark olurum
Boynumda nur zinciri ne vakit durulurum
Medet ey bilinmez medet karanlıklardayım…

Ruhumun örsünde alevden kanlı heykeller
Yol gösterin dua kokulu mübarek eller
Gelir mi yine o mesut, gül kokulu günler
Kimsesiz geceler katil karanlıklardayım…

Beni yutmaya can atıyor ötede boşluk
Varlığımı bir sır etmeye koşuyor yokluk
Sana yakışır bir tek merhamet ve ululuk
Kurtar beni Ya Rab dipsiz karanlıklardayım…

18.10.2012 PERŞEMBE
HAKAN UTAR