içimde birşey var, özlem gibi biraz
biryerlerde durup kendime bakıyorum
yollarda giden gülen gülümseyen mutlu kendime
kendimi özlüyorum, hüznümü birde
kalıp burada böyle geçmişin ve geleceğin ortasında
böylece durup kendime sarılmak istiyorum.

geldiğim yolların tozunu
yalnız gecelerin korkusunu
ve aldatılmışlığımla beraber,
kurtuluşumu,
huzurumu alıp karşıma
bir başkasına aitlermiş gibi konuşmak istiyoru onlarla.

bir şiir değil bu
kendimle konuşmam sadece
çünkü özledim kendimi
o minik yüreğimi
her kırılışında kalbimin kendime daha sıkı sarılışımı özledim.

mutlulukların çok ötesinde duruyor en derin duygular
mutluluk çoğu zaman mutsuzluklarımızı unutturuyor
ama onlar bir yerlerde
ve en olmadık yerlerde
öylece uzaktan bana bakıp
gülümsüyor,
bazende ağlıyor

bense kendimle beraber 3 kişiyim sanki..
ben
çocukluğum
ve kadınlığım...