Şiir şiir tütüyorum bu günlerde
Bulut bulut yağıyorum sana
Yüreğimde varsa biraz miras, mutluluktan yana
Onu da sana bırakıyorum

Ben kendimde parçalanırım
Bölünürüm
Çarpılıp, çıkartılırım sonra
Kendime asarım kendimi, kendi acılarımla

Üzerime devrilmişliğin kadar kalır seni sevmişliğim
Bir mutluluk geçer yüreğimin caddesinden
Ben hep geç kalırım
Yok bu durakların anlamı
Afişler boy boy ayrılıklarla dolu
Aydınlıklar ceset topluyor karanlığa

Bir yangın çıkıyor uzakta ki kırmızıda
Yüreği dumanlanıyor duvarların
Üstüme yıkılıyor umutlar
Miras, alın teri
Ne varsa kalıyor altında

Sana bırakacak mutluluğum da kalmadı bak!
Acılarımdan astım kendimi, kendimle
Acım da kalmadı mutluluğum gibi
Bir ceset bırakıyorum sana
Topraklanmış umutlar arasında
Kimsesiz kalıyorum musallada
Bir başıma…

Kaldır omzumdaki başını da
Afişler boy boy
Okumuyor musun?
Biz ayrıldık, görmüyor musun?