BEYAZ YOL KIRMIZI İHANET


Kot şortumu hatırlıyor musun ?,
Yada dantelli şifon gömleği mi ?,
Peki ya saçları mı ?,
Hani şarap kızılı ?..
Peki...
Peki ya kırmızı kazağım ?
Kırmızı eteğim ?
Onları hatırlıyor musun mesela ?
Ha-tır-la-ya-bi-li-yor-musun ?!
Gerçekten sevdin mi gizli özneleri ?
Yada hayatının öznesimi gizlediklerin ?

Biz hiç bir zaman üç kişi olamadık ,
Çünkü hep üç kişiydik...

O’nu boşversen
Hadi ben’i de boşversen
Sen kalırsın geriye
Dokunma !
Yalnızlığın içimi acıtır yoksa.

Hiç karşı koyabildin mi zamana ?
Zamansız gelen "Seni istiyorum"larına
Ve mutlak
"Seni seviyorum" deyişlerine
Yarım ağızla.

Biz hiç bir zaman üç kişi olamadık ,
Çünkü hep üç kişiydik...

Bir votkayla başlardın hep
üç’ü beş geçe aşk sancılarıma
Ve izmalit kokusu bırakırdın
Şafak sökerken
Şakaklarıma...
Dokunma !
Yalnızlığın içimi acıtır yoksa

Biz hiç bir zaman üç kişi olmadık,
Çünkü hep üç kişiydik...

Kalbim dayanmıyor
Dokuz nokta beş depremlerine
Olmadık yerlere yığılıyorum
Bedenin göçük altı oluyor bana
Nefes alamıyorum.

Seni yalnızlığıma gömüyorum
Bin yıl geçti gidişimden biliyorum
Şimdi nefretimi parçalara bölüyorum
Ve ekmeğimi banıp ihanet suyuna
Son lokmamı yutuyorum..

Biliryorsun biz hiç bir zaman üç kişi olamadık,
Çünkü hep üç kişiydik...

Hiç açılmamak üzere,
Sandıklara kaldırıyorum küçük mutluluklarımı.
Sana dair ne varsa yaşanacak
Ve binlerce kez ezberlettiğin " kendine iyi bak" sözlerini.

Kan pıhtısı gibi ihanetin
Yapışkan ve ağdalı
Bıraksak ikimizi zamana
Korkuyorum sevgili,
Bize kaldı işte yine bu işinde çetrefili.