"Yanımda olsaydın" diye başlayan cümlelerle,
Ele veriyor kalemim yokluğunu...
Yok oluşunun şahidi oluyor anılar,
Tekrar tekrar oynuyor sonra;
"Gidişin" isimli film.
Gece yarılarında,
"Odamın duvarları" sinemasında...

Gidişini gizleyemiyorum satırlarımda,
Gitmemişsin gibi yapamıyorum en basitinden,
Gitmemişsin gibi yazamıyorum...
Geri döndüğünü bile düşünemiyorum,
Bu saatten sonra o kadar imkansız bir olay ki bu;
Hayal gücüm yetmiyor...
Yara olsan,
Yaram olsan içimde veya dışımda,
Herhangi bir yerde;
Hep gülümseyerek, hiç ağlamayarak
Her zaman yaptığım gibi yaparak kısaca
Gizleyebilirdim!
Ya da yırtık bir elbise olsan,
Delik bir cep,
Kırılmış bir bardak, vazo, kalp...
Onarabilir,
En azından eski haline benzetebilirdim,
Yutmasalar dahi...
Ama yokluğundan söz ediyorum,
O sonsuz boşluktan....
Ayrılığımızdan...
Gidişinden...
Senden...

İşte bu yüzden,
Yani senin yüz’ünden...
Gidişini gizleyemiyorum satırlarımda,
Affet!

Ahmet Kastancı