Işıkların yanmayınca bir hoş olur içim
Benimde ışıklarımı kapatmam gerekiyor.
Evindeki yanmayan senin bu ışıkların
Benimde yalnızlığımı bana anlatıyor.

Yanan ışıklarını görmeyince sensiz kalıyorum
Gecem sabah olmuyor, korkular içinde yaşıyorum.
Alışmışım ışıkların ile hep ben SANA
Yanmayan ışıkların ÖLÜM’ümü anlatır bana.


Işıkların altında ellerinde yanan mini IŞIK
Senin ile birlikteliğin yaşam hazzını verir bana.
Bazan düşünürüm hiç gündüzler olmasa diye
Ellerinde yanan mini ışıkların sönmesin diye.


Garip bir duygu sen ve ışıklarının varlığı,
Nasıl oldu bilmiyorum bu bana, gönel alışkanlığı.
Ne zaman duygularımız karşılık bulur bilmem
Sensizliğe ben asla, hiç tahammül edemem.


Işıklarınla varlığın benim varlığımdır.
Gördüğüm yanan ışıklar senin sağlıgındır.
Senin sağlığın ise bende özde yaşamımdır
Biz burdada karşılıklı oldukca sensizlik bana haramdır.


KAHCEVİOĞLU’yum yazdıklarımı bilirim
Sinin yaşamın boyu sağlıklı olmanı dilerim.
Duygularım sevgimden ibarettir hatam olmaz
Sensiz bir BOLU’nun güzelliği bana sorulmaz
Diyorumki sensiz ben, biz asla olamaz.


R.K
14.01.2002/Bolu