27
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
3165
Okunma

Sır dolu bir boyutta, kim uyuttu? Ah! Beni.
Bir damlacık gölette su yuttu, eyvah beni!
Felek, ram etmek ister, yüklenip safi bana,
Tek haram lokma girse; kalır mı; kursağım saf?
Bal ikram etsin, yemem; bulgurum kâfi bana,
Bilerek haddi aşıp, yapmam gaf üstüne gaf.
Kumpaslara girerek ayak vurmadım topa.
Tek paslara meylim yok; güven duydum ekibe.
Tüm aslara çektiler bıkmadan her gün sopa
Bakmayınca yazılan ıvır-zıvır terkibe.
Dün doğan bir bebeğe; “koş, bin ata” denirse,
Hep yağan yağmurlarda ıslananlar ne yapar?
Süt sağan, sütü bozar; bozuk süt de yenirse,
Zehirleyip öldürür; o an kıyamet kopar!
Kıyamet, hakkı atıp, haksızlığı tutarak
Büyüklenip, putlaşıp, ahkâm kesip y/azmaktır.
Kıyamet, nefis için, aczini unutarak
Başı gökte sanıp da, dengeleri bozmaktır.
Kıyamet içimdeydi, nefs unuttu, vah beni!
Kime, ne yaptım? Bilmem. Ah tuttu, eyvah beni!
Güneri Yıldız (Elazığ, 23.09.2012)
5.0
100% (27)