1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
813
Okunma

elif elif uzar gider bir yalnızlık
takıp peşine öksüz yüreğimi
engin sular dinginleşir
kış bahara döner sessizce
ey sol yanımı nadasa bırakan sevgili
günler usanırda sayılmaktan
ben yine çentiklerin yanıbaşından uzatırım ellerimi
nerdende bulaştı gözlerime bu uçurum
kanadı kırık düşler büyürken içimde
görülmemiş bir gülüşü nazarlık ettim yüreğime
bende unuttuğun tek şey bu
gerisi topyekun sende
mahkumuna sevdalı bir zincirim
sensizliğin zindanında
bencillikmiş oysa aşk
bende doğan sende büyümeyen
farkında olmadan
bende sen oluveren
ALİRIFAT ARKU
07/10/2012
İSTANBUL
5.0
100% (1)