avuçlarını vurdu gecenin yüzüne ve sürdü ruhuna...
şimdi tam istediği gibi olmuştu:içi gibi dışı da bir...
ve ardından başladı söze;
ne çok özlem büyüttüm içimde...
ne çok tebessümlerim var sana dair...
uzat ellerini
Uzat ve yakala beni..
yakala beni ’sen’ yanımdan
ben dökmek istemiyorum yapraklarımı toprağa
beni sana yama..
seni bana ekle..
birleştir ikimizi
Birleştir…
terim terine..tenin tenime karışsın..
ve sok beni sıcacık teninin en gizemli zulasına...
ve kimseler görmesin diye tebessümünle ört ,
Ört hadi üzerimi...
ört..
seni pırıl pırıl bu sonbahar sabahı gibi istiyorum..
hani, şarkıların dediği:
“gözleri aşka gülen taze bahar dalısın” dediğinden...
mavi mavi gülüşünle...
ruhunun taaaaa derinlerinde gizli özlemlerinle gelmelisin...
kalbin delişmence çarpmalı koşuşundan...
dizlerinin bağı çözülmeli kucağıma yığıldığında...
nefes nefese yılkı atları gibi çıkmalı terin bedeninden...
buna karşın ,misk gibi,
amber gibi kokmalı rayihan...
gözlerin,
gözlerin ışıl ışıl sevda saçmalı tebessümlerinde...

bak,
kızıl mavi güller açıyor çorak topraklarımda…
bak…
kızıl mavi güller
yokluğunda…