NEŞET ERTAŞ
(BOZKIRIN TEZENESİ)

Bozkırın tezenesi türkü baba sustu
Türkülerin ustası bağrı yanık sesi
Âşıklar diyarına (Kırşehir’e) dikilmeli büstü
Sevenleri tutuyor matemine yası

Ustasıdır babası yadigâr sazıydı
Ağlatırdı dokunan sevdalı sözüydü
Yakınmadı çileden sadakat özüydü
Mayasında Türkiye adamın o hası

Pamuktandı yüreğin can âlemi aldı
Leyla’nın da sevdası kor ataşa saldı
Yalan yalan bu dünya kime neyi kaldı
Çalınmayan sazında bil tutacak pası

Yaşarken sen nişanını göğsüne kazıttın
Çocuklarım anacak belgeli yazıttın
Kem gözlere nazarı güllerle azıttın
Çalan eller durunca öksüz kaldı sazı

Öksüz kaldı bozlaklar yetim çiçek dağı
Kırşehir’de hüzünlü kanlı gözüm ağı
Koca çınar devrilip kapattın bir çağı
Vuslat günü kavuştun Haktan böyle yazı

Hayranındı dinleyen kuşaklar unutmaz
Taş plaklar çizildi resimler avutmaz
Arif’ce de biliyor yerin kimse tutmaz
Sevenlerin kalbini yakar ince sızı

Arif BARAN

Şiirime buğulu sesiyle can veren can ablam Hocam Sevdalinko(Sevdaya) sayğılarımla Teşekkürlerimi bir borç bilirim