Yetmiş bin metrelik boyu ve eni
Bin dört yüzden başla bul sekiz bini

Yarım adanın en yüksek tepesi
Kocaçimentepe ve avanesi

Şimdilik gerek yok büyük telaşa
Üç yüz metreye çık eyle temaşa

Gözündeki hayal Oğuz Han mıdır
Çakırdoğan mıdır Akdoğan mıdır

Kalkıp göç eyleyen bin oban var mı
Ta Asyadan selam edenin yar mı

Başından bakınca sonu görülmez
Söyle bu millete karşı durulmaz

Selçukla kitabın aç da gel şimdi
Sir-i deryaları geçe de gel şimdi

Yay ile üç oku gögsüne basıp
Tuğrul beyle kara sancaklar asıp

Alparslan önünde diz vurup yere
Gögsünü yumrukla selam ver ere

Başın önde bekle buyruğu dinle
Bizans’ın kurduğu orduyu anla

Sanma gök devrilmez toprak yarılmaz
Önüne pus çökmüş hudut görülmez

Ulaklar gönderdin soralım diye
Ok yaydan çıkmadan duralım diye

Mağrur Diyojen’e sözün geçmedi
Sunduğun barıştan suyun içmedi

Ordusu çok büyük dedi ulaklar
Senin dört katındı şaştı kulaklar

Bütün İslam ili duaya durdu
Alparslan’ın alnı secdeye vardı

Rabbim sen ulusun bizler de kulun
Mahçup etme bizi yardımda bulun

Emir verdin tekbir getirsin ordum
Son nefer ölmeden çiğnenmez yurdum

Çıktın bir tepeye ovaya baktın
Gözünle gönüle emrini çaktın

Artuk Bozan Porsuk Süleyman Tigin
Beylerim savaşın hakkın verin

Hilal taktiğiyle geri çekilip
Seni korkak sanan düşman sokulup

Uzlar Peçenekler sizi görüpler
Bunlar bizden deyip selam duruplar

At koşturup senden yana geldiler
Ne iyi ettiler töre bildiler

Malazgirt Selçuğun şanlı ovası
Tarihe ibretli bir meydan orası

Yaralılar inler ölüler kokar
Göz bunu görünce gönlünü yakar

Şehidin kabrini dostları kazar
Düşman unutulmaz her taraf mezar

Sevinin beylerim dedin durmayın
Şu Anadolu’da hatır kırmayın

Varın ötelere İslam eyleyin
Vatanımız artık ele söyleyin

Dervişlerim gidin hep gönül yapın
Gönlünüzle önce Allah’a tapın

Kal’a-yi Sultani kaldır başını
Karşıdan gelen kim bırak düşünü

Hayaleti mi Romen Diyojen’in
Alparslan ne söyler kalbine senin