21
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1431
Okunma

İnzivaya çekildi ruh
Tüm açlığıyla
Küllenmesini bekledi
Sevmenin ağır bedelini
Vakit acıyı dindirme zamanı
Savrulan küllerin arasında
Avuntular aradı zihnin kıvrımlarında
Buldu!
Hazmedilemedi sevgisi
Oysa o daha da açtı
Doydu
Doyurmayı bilmeden
Fazla geldi sonra
Şişti
Gaz sancıları
Kötü kokular
Suçlu ne
Yok ki
Sevmek suç olamaz ki
Aç bedene bu kadarda yüklenilmez ki
Vakit gitme zamanı
Ve bitme
Git bile denilmedi
Ya da bitti
Anladı sessiz hıçkırıklarla
Gitti!
Boşluk yaratmadı ki gidiş
Sessiz sedasız bitiş
Anlaşılamadı
Suskun sözler
Sönük yıldızlar
Sabahsız geceler
Günsüz günler
Dağıldı
Yılmadı
Yinede bekledi
Gelmedi!
İrkildi ruh birden yerinden
Haykırdı
Hey sen
Yıpratma beni kendini
Sarsılırmı sandın gitmelerinle
Gelir mi peşinden
Kendini görme bu kadar önemli
Yok ki sevmenin değeri
Sen sevdin
Ne mutlu ki sevmeyi bildin
Ne beklersin
Ne umarsın
O seni hiç sevmedi ki
Sen inandın
Arın ve uyan
Bak güzel bakan gözlere
Sevebilen yüreklere
Yaşa tekrar
Ve çık artık bu inzivadan
Olan kendine
Dünya bak dönüyor yine
5.0
100% (21)