kaç kişi toplanıp kaç rüya yorsanız hayra
aksi çıkar var mısınız bahse
nenemden bilirim suya anlat derdi halini
ve kesinlikle içinde sır tutardı su
dağların eteklerinden ovaların çiçeklerine
bu son olsun baba bana selam yollama

pancar motorundan araba yapmıştım
ceviz ağacından düştüğüm sene
koca kavak ağlamamıştı amma küçük servi
saçlarıma serivermişti gölgesini
kanını emen çocuklar ağlamaz anne
bırak su testisi su yolunda kırılsın

oysa ne çok sevmiştim yaşamayı
yurtsuz dağ kadınlarının ak boyunları gibi
tertemiz şerefli bir gençliğim vardı
okul dönüşü yanaklarımdan öper
eteklerinde madımak saklardı zaman
ben ise tası tarağı toplar kaçardım aşktan

kimi görsem sorarım şimdi
siz rüyalarımın kim bilinmez kin tutmaz
ak sakallı dedesi misiniz sahi
boşuna gelmeyin uyumuyorum
korktuğum karanlıktan öte kelimeler var
kaderim yazmaya usandığım kalemin dilinde
artık suya rüya anlatmıyorum