Yüreğim...
Üç lokma sevginin esaretindeydi bu sabah.
Korkularımı sarmalayan ömrüme kan emen zehirli bir tüccar.
Kekre çocuğun kırılgan notalarına düşen hazan rüzgarıydı...



Gurur tabloları uzakları göstermekteydi.
Saat sararmış umutlarla kutsanmıştı.
Kardelen çiçeği nidasındaydı şiir bu sabah.
K i m s e s i z.
K ı r ı l g a n.
Z a r i f.




Kuşların bileğine bağladım çorak mektupları.
İsimsiz periyodlarla ülkene gelme isteği uyandı dünyamda.
Keman ağladı.
Kopan bam teliydi.derin bir çığlıktı kanayan yara.
Açılan çığır habersizdi.


Aşk...
Zencefil kokusu keskinliğindeydi bu sabah.
Vebalini his ettirmişti geceye sanki.Cemreliydi...
Ucube bir gurur taşımaktaydı.Öksürüklerde kaybolmuştu.Üşümüştü aşk...



Siyahtı bu sabah .
Gözlerim görünmeyen ışığından yoksulmuydu yoksa...




VEYSEL DURMAZ.