Aksiyim aksisin aksi bir ihti yarim


Aksiyim aksiyiz aksiler
Şimdi sen bana gel desen ben anlarım git
gidemem

sen bana git desen
gel anlarım
gelemem

çünkü sendeyim
gitmedim ki

aksi bir ihtiyarım
kim ne dese anlamam
bildiğimi okurum
şeytan bana ne dese
ne dense tersini yaparım
yolun sağından giderim

dünya üstüme gelse
bildiğimi okurum

Manş’tan kovulmuş
Atlas’ta vurmuşum kıyıya
sığ denizde ölü balıklar içinde biri var
o benim
gel gitim

doğar diye beklediğim on gün dokuz ay
emek verdiğim
şimdi o ölü bebeğim


vazgeçirdin kalbimden serdeyim
desem de boş
med cezirim başı boş

bakma elime
son kozum son elim
aksilenme rest çekerim
bana kal deme kalamam

cezbe-i aşkınla fır fır dönüyor başım
kal deme kalamam

alın terim benim aşkım
çok zor kazandım tırnaklarımla
elveda de de bitsin
dinsin kalp ağrım
can özüm göz bebeğim

öldüm ben
kıyıda sürüklenip duruyor
ölüm gelgitler içinde
ortada kalan bir mevtayım

kir tutmaz akan sular
geel durulalım
akalım birlikte
gittiği yere kadar
kuralsız bir beldede
duru coşkun sular gibi akalım
akalım gel
gir med cezirime
gel desen gelemem git anlarım

gelemem de gidemem de
anla beni gitmedim ki sendeyim

Yüksel Nimet Apel

21/Eylül/2011/Bodrum