2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1546
Okunma
isimsiz bir zamana
gözleri değmiş gibiydi hüzün
önce avuçladı biriktirdiği gözyaşlarını
sonra doğdu yeni yağmurlara
döküldü
gece yarılarının eylül sohbetlerine
dişi bulutların eteklerinde
bekledi yeni bir sözün tenindeki titrekliği
dudaklarında ıslanmış bir ıslığın çırası
ve ruhunda
dönümsüz uzaklaşan fırtınalar vardı,
hem de kem küm ediyordu evren
yüreğinin hafızasında
sanki
ihtiyar sessizlikler çekiliyordu
sonsuzluğun kucaklarına
bekledi
hiç bilinmedi
gıyabındaki hiçliğe yazılan ıslak şiirleri
mesele
hüznün öfkesini dağıtarak
zamanı geçimsiz ayaklanmalara çekmekti
daralıyordu nefesi
bu kadar uzun kalınca
ruh ve akıl arasında
....
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz