0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
940
Okunma
Ben en çok kâğıtları severim.
En çok onlar dinler beni.
En çok onlar anlar, sever, sayar.
İnsanlar gibi değiller.
Ne nankörler, ne de nefret ederler.
Ben en çok kâğıtları severim.
Derdimi anlatırım onlara.
Bir şey demezler ama,
İçimi huzur kaplar sonra.
Ben en çok kâğıtları severim.
Küçük bir kâğıt parçası;
Ağlatır, güldürür, düşündürür beni.
Üzerlerini çizsem de - silsem de,
Alınmazlar, gücenmezler bana.
Ben en çok kâğıtları severim.
Belki olmazlar derdime derman.
Ama bilirim,
Onlardır benim yurdum, yerim.
