Yağmur yüklü bulutlar vaat etmedim
Sen de zaten hiç toprak olmadın
Şehirler kurmaya kalkmadım bozuk coğrafyanda

Değil masallarda yaşamak
Masal anlatmak bile yasaktı


Ne kadar da gerçekçiydin yalanlarında


Mükellef sofralardan aç kalkan obur
Şükür yoktu dilinde
Nasıl da açtın hazımsızlık çekerken


Gönül gözü şaşı insanların nazarı düşerken üzerine
Baktıkları sendin belki
Ama, gördükleri içindeki şeytan


Ne sevdin ne sevildin, üflendin okunmadan sadece


Kahramanlık türküleri dilinizde
“Sevmek cesaret ister” nakaratlı
Oysa cesaret sevmemekti
Terk etmekti
Can vermek değildi fedakarlık
Can almaktı


Ne kadar dil kırarsa bir ahraz
O kadar gerdan kırar yatalak bir yosma


Bak bu gece de sabah oldu şükret
Ve halen seviliyorsun hayret

Velev ki sevmedik olalım
Yalanı bile bu kadar güzelken sevişmenin
Say ki vazgeçtim vazgeçmekten


Sen siyaha meftun, sen renkleri tükenmiş
Korkma uçurumda değilsin
Çerçevesi simsiyah yarım kalmış bir uçurum resmine bakıyorsun sadece
Rahatla


Korktuğuna ve eksik kaldığına yan


Sen bulutlardan şekil çıkaran
Nasılda keskindi kör bakışların
Nasıl da saftı aklın kıvrımları
Ne kadar da kararlıydın kararsızlıkta

Belki hiç yaşanmayacak terk edişler



Ölüm bir anlık...

Simsiyah