Seydişehir’den İstanbul’a göç eyleyen Bayram Ali Bülbül Kardeşime Biraz özlem, biraz sitemle…


Hüzüne ne gerek mana erine
Sevine- sevine gitmeli derim
Bırak şu dünyayı, mahşer yerine
Sevine- sevine gitmeli derim

Elbette çocukluk, gençlik gidici
Sel olsan ne yazar, ömür bitici
Bülbül olmayası Gülü itici
Sevine- sevine gitmeli derim

Serabı su sanma çok yanlış olur
Arayan rahmeti, suyu da bulur
Her mevsim bir ayrı güzellik solur
Sevine- sevine gitmeli derim

Unutmaz bu şehir çok vefalıdır
Onda visal-firak bin safalıdır
Bîvefa dostluktan az cefalıdır
Sevine- sevine gitmeli derim

Çözülür çok sırlar var git ovana
Açıl Gül misali sarıl davana
Hamd edip, insanı tutup, savana
Sevine- sevine gitmeli derim

CEYHUNİ dağlarda sence suç varsa
Cennet misal yamaç lavlar solursa
Ey Dost seni çeken Nur’sa, onursa
Sevine- sevine gitmeli derim

06.09.2012
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)