1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2809
Okunma
Yağmur,
buğulanan camların arkasında gizlenen bir yüz
henüz farkında değil titrek mum ışığının.
Yalnızlık hiç olmadığı kadar sadık bu kentte
ve yağmur güzelleştiriyor yalnızlığı
gizlenen yüz buğulanan camları silip
yağmuru seyre dalıyor
kim bilir o sıra aklından neler geçiyor.
Sırılsıklam olan çift yağmura aldırış etmeden yürüyorlar
ve yalnızlık sadakatini koruyor hala,
gizlenen yüz fısıldayarak şöyle diyor; gülümsemek için ne güzel bir neden, yağmur.
Camı açıveriyor ve birden başını göğe doğru kaldırıp, hoş geldin diyor
ve yalnızlık sadakatini koruyor hala.
Gizlenen yüz suskunluğa yumuluyor
toprağın kokusunu içine çekiyor
çektikçe huzura varıyor
çünkü oda biliyor yağmurun güzelliği yeşertecek umutlarını
ve gizlenen yüz açığa çıkıyor.
Sercan Ateş
14.08.2012
Şiirin sahibi
Cevap Yaz