bir şehir sensiz kalır ve grdir artık tüm sabahlar
çınlamaz son kuşların son ağaçlarda sesleri
bozkır yalnızlklar kalır ve tabelalarda ışıklı yalanlar
bir şehir sensiz kalır gökyüzü maviliğini uğurlar
kulağımda hüznün senfonisi
ve arkamda rüzgarın acılı uğultusu

bir şehir sensiz kalır
umutlar sokak ortasında parçalınır
hatıraların dolaşır caddelerde
sonbahar kokusu sarınca dörtbir yanı
gözleri dolar göğün,hıçkırır
gri gözyaşları döker yeryüzüne
sen bırakıp giderken bir şehri

bir şehir sensiz kalır
yoldan çıkar kentin tüm yolları
soğuk akşamüstleri kalır geriye
bir sus çakarım sesime
soğuk bir buğu dokunurken nefesime
bir şehir sensiz kalır ve ben
hiçkimse olurum zamanın hiçliğinde
sen herkes olursun gözlerimde
bir şehir sensiz kalır
ben hiçkimsesiz kalırken..