Efsane bir ışıltı bardaktan gülümsüyor.
Naz bestesi yapıyor gamzesi gül misalin.
Huzur sükun ağacı buğu buğu büyüyor.
Hayalini kuruyor dudak billur visalin.

Zarafetin şerhi mi ince bellinin hâli.
Berrak tebessümlerin tasviri naz busesi.
Çağrıştırır incelik hoş ıtırlı nihali.
Dinginliğin masalı haz katreli su sesi.

Yağmur has rüya görür toprağa düşerken sır.
Çiy damlası gülüşlü bir peri hayallerde.
Bilmem bu tutku demi böyle sürer kaç asır.
Demliğin dolayında dudak meftun hâllerde.

Bir isli çaydanlığa emanettir naz gülü.
Berraklığın özeti dudağa nazla değer.
Demlik gülü efsane hem Leyla’nın kakülü.
Dolu olunca demlik muhabbetle baş eğer.

Billur duaya amin buğunun özünde giz.
Buselikle uşşağın ıtırını yayar çay.
Gül misal çay demlerse dudakta bırakır iz.
Çay mevsimi gelince konuğumuz dolunay.
Ankara, 09.09.2012 İ.K