Şimdi biz,
ikimiz
çarmıha gerilmiş bir gecede
birbirinden uzaklaşan ıki yıldız gibiyiz;
nedensiz...
ne yapacağız ,
ne edeceğiz
belirsiz..




Şimdi biz,
ikimiz
yeni doğmuş bir çocuğun
ıki doğum lekesi gibiyiz
ama renksizız..
sol’muşuz
kaybolmuşuz
yok oluyoruz
sorgusuz...




Şimdi biz
ikimiz
mutlu olmaya çalışırken
elimize ve kalbimize bulaştırdık acıyı
aşkı beceremedik biz
bir de o yetmiyormuş gibi
ayrılık g(ördü) ellerimiz





şimdi biz beyazlar içerisinde birer noktayız
görünmeyiz
çünkü beyazız..
soğuklar içerisinde birer havamız
hissedilmeyiz
çünkü ayazız..





yani biz
yani şimdi ’iki’miz
artık bir (bile) değiliz.
ikiyiz
iki kişiyiz...





Sid’Comandante(S. İsa DİNÇ )