10
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1886
Okunma
Yüreğimde naftalin kokusu…
Bir çınarın gövdesine sarıldı ruhum
Bir yığın sarı yaprak düştü koynuma.
Ormana dahil olamayan bir ağaç küskünlüğüyle
Nacağa baktı adam
Varoluşla birlikte var olan ihanet dürtüsüne dayadı sırtını
‘’Bıkkınlık’’ dedi nacak
‘’İnsanoğluna has değil’’
Oysa
Tam da o esnada
Kendi sesini boğuyordu deniz
Tuval, üstündeki resmi kazıyordu
Ve bir çocuk çöpe atıyordu ambalajı açılmamış şekeri.
Adamdaki de şanstı hani!
Budadığı dallarında tek bir yaprak kalmamıştı
Ve sonbahar henüz başlamıştı.
5.0
100% (16)