Yar’e bir mektup yazdım
Nakış nakış işledim her bir satırı
İçine bir gül kurutup koydum
Bana verdiği an’ı içinde kuruttuğum..



Gel dedim ömrümün solmayan yaşında
Kapında bir mendil var
Al dedim beyazı karaya bulaşmadan
Gönlümde hazan rüzgarları eseli çok oldu
Gel de açsın yüzüm ilkbaharlara.



Mektup yare ulaşmış
Açmadan atmış çöpe
Öyle biri yok benim için demiş
Ağlamasın boş yere.



Duydum eğdim başımı
Susuz kalan çiçek misali
Soldum dalımda kopmadan bir gül gibi



Peki dedim ey yar
Bu hayat senin olsun
Bir daha seni anarsam
Cümle alem yüzüme tükürsün.



Aradan geçen zaman
Geçmişi çabuk sildi
Ummadığım bir anda gönlüme bir kuş kondu
Dilleri baldan tatlı şakıdı bülbül gibi
Bir anda vuruldum ben Kerem için yanan Aslı gibi.



Eski yare selam olsun
Gömdüm her şeyi geçmişe
Daha önce sevmedim böylesine delice..





Ayvazım DENİZ