29
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
2508
Okunma

Bahar gelir tomurcuğunda meyvenin,
Çiğ düşer soğuk gecelerinde.
Nefes nefes çeker içine toprak.
Kokusuna sarar damlaları.
Ve o anlarda yeşeririm yeniden çocukluğuma.
Ardarda dizerim bir ben , bir umut,
Göz göz olur sevmeler kalbimde.
Sevgi verir hikaye alırım.
Çakıl taşları doldururum avuçlarıma ,
Bir bir atarım ardım sıra.
Ben büyümedim , büyüyemem de ,
Büyürken insan yalnızlığı da başlatır.
Oysa ömür kısadır , anlamak da güç.
Sıcağı sıcağına farkedilmez eksildiği.
Dilek olur, umut olur tekrar yaşanacağı.
Oysa yaşanmaz gelip geçerken ağır ağır.
Yüreğin yalnızlığında hissedilir eksikliği.
İşte o zaman ben olurum birden ömür,
Gülümserim yaşanacak ne olursa olsun hayatta.
Ardımda kalanlar sadece acı ve hüzün.
Adımlarım hızlanır gözlerimde cin bir bakış,
Tutarım eteklerinden hayatın ,
Ve bir sağa bir sola savrulurken ,
Daha bir çocuk olurum bu yaramaz dünyada.