Ey oturduğu yerde ahkam kesenler
Lafla peynir gemisi yürütenler
Boş koyup dolu almayı bekleyenler
Bol keseden atıp laf ebeliği yapanlar
Barış emek ister. Barış yürek ister.
Bugün 1 Eylül Dünya Barış Günü
Bombalar yağıyor,
Barut kokan sokaklara
Silahlar kan kusuyor
Adres somaksızın
Dağlar alev alev
Ağıtlar yükseliyor
Ateş düşen evlerden
Her taraf kan gölü
İnsanlık kin ve nefret çığlıkları sarmalında.
Öldürerek kahramanlık peşinde.
1 Eylül Dünya Barış Günü
Bugün susma hakkımı kullanıyorum.
Yüreğim konuşsun istiyorum.
Çığlığı yankılansın, Engin denizlerde.
Acısı aksın, Çağlayan sularda.
İsyanım savrulsun Dalga dalga rüzgarlarda.
Canım yanıyor, içim acıyor
Yüreğimin çığlığı Beynimde yankılanıyor.
Beni duyabiliyor musunuz!
Size can evimden sesleniyorum
Kanayan yüreğimden
Vicdanınızın hep duyacağı.
Mecbur muyuz öldürmeye
Ölümü beklemeye
Paylaşmak varken
Bir yudum suyu
Bir dilim ekmeği
Yarin yanağından gayrı her şeyi.
Güzellikler içinde , özgür ve eşit bireyler olarak;
Adil bir dünyada
“Bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine.”
Y A Ş A M A K çok kolayken
NEDEN ?
Öldürüyoruz.
Yeterrrrrrr.
ÇOCUKLARIMIZA ONURLU BİR GELECEK
BIRAKMAK İÇİN
İNADINA BARIŞ
UMUTLA BARIŞ.
ÇIĞLIKLARIMIZI YÜKSELTELİM.
BAŞARMALIYIZ.… Eylül 2012/İZMİR