Tek başına çıkacağımız yolculuk,
Yalnızca ölüm güzergahına yapılırmış,
Bir bu dünyada iyi kötü yaptıkların,
Birde iman ardından refakat edermiş..

Mutluluklar cümle alemle paylaşılırken,
Birlikte eğlenilir,birlikte coşulurmuş,
Kıymetini bilemediğimiz mutluluklar,
Bir daha hiç semtimize uğramazmış...

Acılar dinip geçmek bilmezmiş,
Deşip kurcalamalara gelmezmiş,
Herkes ahlar vahlar edip dursada,
Bir tek sahibinin canını yakarmış...

Sevgi her ne kadar yürek işi olsada,
Ancak iki yürek bir olduğunda aşkmış,
Anlayıp dinlemesini bilmeyen gönüller,
Susmayıda bilemez durmadan ağlarmış...

Zaman boldur diye aldanır insanlar,
Bol keseden savurup hor kullanırlar,
Nefsine esir olanlar daha çok aldanırlar,
Son nefes yaklaştığında pişman olurlar...

Neydi gönlümüze hükümsüzlüğümüzün kaynağı,
Neydi sevmek dururken nefretin dayanağı,
Çabuk gazele dönermiş güzel güllerin bağı,
İnsan bir daha yakalayamazmış kaçırdığı çağı...


ÇİMDİK 28.08.2012