ceza veren alemden ödül veren aleme
nasıl ki geçer gönlün
nasıl çözer gafını
satır satır izlerden
imtihandan geçer söz
susmak imtihanından


geniş bir halkanın içinden nasıl
geçiremediğini ince bir gönlü
duran izlerin
birbirine ulanmayan ellerin


görmezden gelinir mi dereyi bulandıran
geçeceğin yollarda geçitleri kapatan
suçunu hazırlayan nasıl masumken
kendi arabasını dar yollardan aşıran
ve ceza kesilirken gören gözlere
nasıl ki öldürülürken adalet
doğruyu gösterecek
parmağını unutan


bizi bekliyor
atılacak ilk adım
suçsuza ceza kesmek kimin haddine diye
yeni bir bayrak çekmek ankara kalesine
nasıl indirildiysek yerin dibine
öyle yükselerek


bizi unutan yıldızdan
ışıklarla karşılayacak yıldıza
nasıl ki iki gönül kayar birbirine
sızma bir ışık gibi
bin yıldır özlemişce
sevdalardan süzülür öz
yar bulur yarenini


halkaları ayırırlar birbirinden nasıl
savrulan yalanlar utanır cüssesinden
cübbesinden utanmaz hakim, savcı
hükmü bırakmakken kalemi
kelâm susar, söz utanır
direnir insan
üstüne kapanan demir kapılarda


11. 8. 2012/ 28. 8. 2012 / Nazik Gülünay