5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2292
Okunma
Gücenmeyin kalemimin kırılganlığına,
Her hecede kefenimi s/aklıyorum.
Güllerimi kül eylediysem Zümrüd-ü Anka’ya,
Sanmayın ki bülbüle bağ-ı gülüşeni yasaklıyorum...
Nakkaş edası ile dikildi dudaklarım,
Dil-i lehçem lal, idama mahkum gülüşlerim.
Avuç içlerimi kanatıyorken manâ’dan yoksun düşlerim,
Gecenin siy/ahına bürünmüş düşlerim la-mekân.
Mevsim hazan, kirlenmiş düşlerimi nasıl p/aklarım...
Şimdi keşke’lerim sıralanıyor boy boy
Hayâ’dan yoksun dil eşiğimde.
G/ayb’a secde ederken asi cümlelerim,
Dil-i eyvah ile huşu’ya bürünür kalbimdeki be/şer.
Secdeye var ey gönlümün kirlenmiş sokağı,
Yerle yeksan şehrindeki günahı kim s/aklar...
Ölümcül doğum sancıları başlarken döşte,
Ölü doğmuş aşklarımın narına bo/yandım.
Virane oldu Hu’dan yoksun dergâh-ı meşk,
Ayin içinde ayine düştüm kara kışta,
Gönül mücrim, us mecnun, firakta u/yandım...
Elif’e Şerh düşmüş zam/an kayarken avuçlarımdan,
Azrail, döşte yatan aşk ceninine demezken aman,
Ölü bir cenin olur hayatım, kâinatın rahminde.
Katre katre firak’a akar zaman.
Ah-u vah ta zaman bi-güman,
Ve zaman, kâinatın durduğu son an…
Gözyaşlarıyla sularken serçeler duaya hasret kabrimi,
Söndü kalpte ateş-i İbrahim,
Uyuyan gönlümde cevr-ü cefasıyla s/u yandı.
Kurudu leb-i deryalar,
Sualleri yakıyorken Bî hicab-ı h/ar,
Elif aşkı ile Hu dedi gönül,
Musluk musluk kör cev/ab/a da/yandı...
Şeklin öncesi ruh,
Mıskal-ı zerre akmaz mı ab-ı hayat,
Kurudu ruhumun giyindiği libas-ı balçık.
Dudaklarımda can ararken ke/lamsız yakarış,
C/isimsiz kaldım, kayda düştü felek…
Saklı Düşlerim .
Bursa ... Ağustos ... 2012
5.0
100% (5)
Cevap Yaz