Bir yüz belirdi pencerede,,

ses tonunda yorgunluk,,

yüreği sanki matem,,

gülümsedi bana acı acı,,

ama sadece gülümsedi ...



Yaşlıydı,,

yüzü gibi yüreğide,,

yalnızlık seslenişiydi,,

dudaklarındaki o korku ...



Bana mırıldandı o nefes,,

beni sevişi de gizliydi,,

içimden söylediğim kelimeyi,,

dışarı vurduğum an,,

’ kendine iyi bak ’ dedi ...



Yaşlı yüz,,

mutlu olmuştu,,

bana bakışını,,

beni izleyişini,,

sezdim..

Kısık sesle,,

’ nede güzel saçların var ’

dedi....

Ben gülümsedim,,

teşekkür ettim,,

gözlerdeki o sevgiyi gördüm ...



Gözleri benim peşimdeydi,,

yalnız olmadığını benimsemiş gibiydi,,

ellerimi uzun uzun salladım,,

taki uzaklaşana kadar ...



Her adım atışımda,,

yüzü gibi,,

elleri de suskundu ...



Günlerdir,,

aylardır,,

yıllardır,,

o geçtiğim yoldan,,

boş pencereye ilişti gözlerim,,

artık yoktu,,

aralıksız baktım,,

ama yaşlı yüz yok ...



İçim titredi,,

neydi o korku bilemedim,,

konuştuğu her cümlede,,

sıcaklık,,

durgunluk vardı ...



Son kez geçtiğimde,,

o yaşlı yüz,,

yine yoktu,,

acaba öldü mü bilinmez,,

bitmeyen hikayemde ....




09/08/2012
17:50/perşembe

YAZAN: ŞEBNEM ÖRS