Sözlerim sitem değil, sana hiç kızmıyorum
Bu kör topal sevdada haddimi bilmem gerek
Hala sana mutluluk tablosu çizmiyorum,
Bu hazankar mazimin izini silmem gerek.

Bir dem dahi incitip seni üzmemek için
Gerçeğe bel bağlayıp düşte gezmemek için
Gözlerine bakarak sözüm söz demek için,
Önce kör talihimin iznini almam gerek.

Suskunluğun sitemin semaya çıkan sesi
Her gün bir suç perdesi, her gün veda sahnesi
Bu kavga-dövüşlerin ayrılıksa ötesi,
Sana sahip çıkmanın yolunu bulmam gerek.

Her gece sensizliğim kurşunlanıyor sandım
Yaralarım azdıkça vuslata silahlandım
Sen diye hayaline sarılmaktan usandım,
Her saat her dakika yanında kalmam gerek.

Bakmaktan kaçınsa da gözlerin kaçak gibi
Kaçtıkça saplanıyor göğsüme bıçak gibi
Emanetin yerinden çıktı çıkacak gibi
Bu gece gözlerini meçhule salmam gerek.

Yok olmak pahasına; varsam seninle varım
Hüzün perdelerini hüznümle aralarım
Ne bir destekleyen var, ne de bir taraftarım,
Feleğe çalım atıp bu maçı almam gerek.

Bu kaçıncı yanışım gölgeli saçlarında
Ben çehremi unuttum bebek avuçlarında
Seni de tüketirim sensiz olan yarında,
Seni yaşatmak için seninle gelmem gerek.

Ah sevgili, sanma ki yorgun düştü bu beden,
Seni bende yürümek bedenimi tüketen.
Aşkın bende ebedi, ömürse bende biten,
Seni sende bırakıp, sensizken ölmem gerek,
Ya da bu yüreğimi ikiye bölmem gerek.


BAYRAM MECİT