10
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1352
Okunma

Kimse düşlerimin kâhyası değil.
bir çocuk olup
akşamı sızdırmalıyım denizlerden
yakamozlar enginde kaybolup
senli kıyılarda doymalı umutlarıma
akşamı sızdırmalıyım
çalkalanırken bahar
yorgun bir eriğin dallarında,
boş salıncaklarda gelincik sallanmalı
unutarak sonunda solacağını
ekmek kokmalı fırın sahibi sokaklar
kıskanmalı senli her rüyamı
yere batasıca kabuslar
korkmalı ümitlerimin gölgesinden
uçurtma olup kafa tutmalyım serseri bulutlara
öfkesinden dökmeli yağmurlarını
akşamı sızdırmalıyım denizlerden
deşip karnından solan güneşleri
bitli yıldızlardan umutlar sağmalıyım
sonra kandırıp mahallenin delisine şarkılar söyletmeliyim
içinde adın geçen hüzzam şarkılar
akşamı sızdırmalıyım denizlerden
bedeli ödenmemiş her gönül borcu
kafalarda buhranken gecelerce
titremeliyim hafiflerken gözlerimde uyku
hepsinden kaçıp sıcağına sığınmalı
bir tek karanlıkta yaşanacağını da bilsem
sana yar olmalı gülen tabiatım
bir diyar olmalı
seni beni saklayacak
nankörlüğüne inat hayatların
bayatlamasına nispet günahlarımın
göğsünde uyutmalı ılık rüzgar
sızmalıyım kalbine usulca
beyazlar giymeliyim
tüm kirine inat dünyanın
hazin de olsa sonu
o rüyanın içine çekmeliyim seni ellerinden
//GG
...
5.0
100% (9)