1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
727
Okunma
jir’e
bir sahil kasabası
ve kumsaldaki ateşin başında kahkahalarla
efes tombul şişe yudumlayan
üç beş insan
seni ilk kez orada örmüştüm kalbime
ne kadar da emanet duruyordun
o adamın kollarında
kalktın
tam kırk bir adım attın iskeleye doğru
saydım
sonra kendi adımlarımı seninkilere kattım
yüz bir adım
krem rengi bir şal vardı üstünde
ya da beyaz
ama krem olmuş zamanın kirli ellerinde
dokunup omzuna;
“modası geçmedi mi bunların?” dedim
irkildin ve beni ittin
“hiçbir annenin modası geçmez!” dedin
uzaklaşarak yanımdan
işte ben o zaman
bakarken ardından
senden çok anneni sevdim
o şalı ören ellere
yani seni bana ören o rahme
kırk bir kez maşallah çektim
kUSuri
5.0
100% (1)
Cevap Yaz