AKŞAM







Kutsal bir gündü akşama doğru
Top patladı patlayacak
Başıboş geziniyordu sokak
Giderek yalnızlaşırken ışıklar
Ürküp uçuştu minareler
Uçmak istedim ben de candan
Size özenip becerikli kuşlar
Korkmayın diye seslensem de
Yağmurdu
Doluya dönüştü sonra
Şimdiyse sulu kar
Islak bir akşamdı başıma yağan
Önleyemediğim o an
Gürledi karanlık karnı burnunda
Coşkuyla kanat çırparak karşımda
Beni nerede unutmuştu anımsamadı
Secde ederken gözleri boştu
Nedenini bilmiyorum
Gözlerime bakarken akşam
Her şey birden durdu
Ya da o an başladı bakışıyla
Yeniden doğmak için mi son bulmuştu yaşam
Omuz silkip geçti yanımızdan şimşek
Kalakaldı karanlık
Dudakları kıvrık oracıkta
Gülümsemeye çalıştı beceremedi
Gök gök gürlerken gök
İnce ince incelikle
Dökülürken sağanak sağanak
Yakaran
Buyuran
Sözcükler
Karışarak
Sulusepken dudaklardan
Boş verip şimşeğe
Aldırmayıp karanlığa
Günlerden gün dilendi
Usulca kulağına
Yanaklarım alevle yıkanıp okşandı
Bir başıma kalabalıklaşırken utangaç utangaç
Sevgiye gebeydi sanırım
Uzaklaşırken akşam
Yaklaşmıştı gece
Benim adımlarımla iyice
Ezan sesiydi kulaklarımda
Saydım yedi kez yankılanan
Bakarken ardından
Yer kaydı yerinden kanıtlarcasına
Sayılar tükendi saçılarak
Yeniden başlamak için
İyi bir neden bulmuştu
Sonsuz heceli
Gizi öpülesi akşam

Seçkin GÜNDÜZ