Sesinden düşen cümlelerin esiriydi
Yüreğimin kilit vurup
Sevmeye küsüşü
Aklın firar ettiği vakitlerde düştü içime
Adından kalan ahlar


Gecenin iki yakası bir araya gelmedi
Nereden bilirdim
İki vakte kadar, kaybedişlerin rüzgârının
Aman vermeden eseceğini


İhtimallerimin ihtilale uğramasıydı
Kapı aralığı selamlar
Giderken yükünü alır da gider
Ayrılık otunun kokusu
Efil efil burnumda tüter
Vazgeçmeye meyilli sevmeler


Anlatmakla anlaşılma ki
Ayaküstü gönül durağına uğrayan
Sarmaş dolaş kelimeler


Yaklaşır hüznün çay molası
Gecenin en derin saatlerinde
Yoksunluğunun zehri düşer dilime
Sana sarılmış çıplak harfler
Acıtır sana söylenecek uzun cümlelerimi



Vazgeçmişliğisin, dün aşırı günlerimin
Titrerken parmak uçlarımdaki gitmeler
Yanıldığım yeminlerinde saklı
Bereketli verilen sözler


Sen giderken benim döndüğüm
Kaldırım taşların da gizli
Hayat okulunun en gözde dersleri
Anlayabildiği kadar yaşar insan
Ömür alabildiğine uzun değil ki
Bundandır her mevsim sevmenin günahı



Aklın merdiveni, yoluna uymadı
Ne zaman bana uydu ne ben zamanın çarkına
Ey gönül düşme kötünün dergahına


s.ç