Sen bu şehirdeyken;
şehir inlerdi ayak seslerinden...
Dünyamın şah damarı bilirdim seni ben,
sayısız helalimde adın adımla anılırdı duâ’larımda...
Yaşayamadıklarımızda özlüyorum seni yâr,
zamansız arayacak belki ellerin el ter’imi,
kadavraya çıkmış bu bedenimde nefesini kes artık.!
Masallarımın tekdüze edilmişliğiydin,
düşlerim hacz ediliyor yetiş nerdesin can...!
Ödenmemiş senetler misaliydi sevgim,
hep borç batağındaydım...

Uçurum kenarlarında buluyorum benliğimi,
oysa ben biriktirmiştim kendimi sana...
Kendime bile sözüm geçmiyor artık...
Kendimsizim...!
Bilirmisin ??
Yanımda eşlik eden gölgem bile küskün,
yönümü bulamıyorum...
Bilsen ne T(â)raftayım yar...!

Nikotin kokuyorum,
yara izlerime basmaktan sigaramı...
Acıma tadında geçinmeye çalışıyoruz işte,
yâr/sızım la...
Bazı geceler çıkıyorum sokagımın köşesindeki park’a,
yalın ayaklarımla basıyorum çimlere...
Ve hala griliği gözlerimde kent’in,
ve denizin...
Sen ıslatmasını bilmeyen yağmur oluyorsun,
tüm çıplaklığımın üzerime yağan...
Üşüyorum...
Islanıyorum...

Ben bu şehri bahane edip,
adına öyle şiirleri yakıştırdım’ki...
Sende durduğu gibi,tam üzerinde güzel durmasada...
Bitti dediğim yerlerden başlıyorum yine,
yeniden.!
Sevmiştim.!
Adın elime battı...
İhbarlarda okundu adım,
kapattım tüm duyularımı kör kuyularda...
Sustum.!
Konuşsam patlayacağım,
her yere acı saçacağım, can yakacağım...!


Önce hayallerimi bitir...
Vee;
Kendini düşlerim bildiğin,
tüm düşlerimden at kendini.!!
Sönmüyor yanaklarıma yağan yağmurlar,
yıkıyorum senden kalma dudak izlerini,
yağmurla karışık göz/yağışımla...!
Topuklarım takılıyor birbirine,
düşsem yerlere kendim kanarmıyım?
Bilmiyorum...!
Bana göz kırpıyor şimdi yalnızlığım,
ölüyorum göz çukurlarında...

Ya sen???
Geceleri rahat uyuyabiliyormusun ?
Sağından sol’una geçiş aralarında,
sol’unda acı’mı hissetmiyormusun?
Ağrıların çıldırmıyormu??
Gittiğinden bu yana ’’Sol’umu unuttum sevgili...!
Hiç üzerinde uyumaya teşebbüsüm dahi olmadı...
Canın yanar diye...!
Yada boşver,
yansın seninde ben yanın.!
Derdin ’ya hep canımmm diye...!

Öyle olur olmadık anlarda girme aklıma,
konuşma ses(n)sizliğimle...!
Vee artık;
Bana zamandan söz etme artık...!
Zaman/sızım...
Giydirdiğin ayrılık libasınıda çıkarıp atıyorum,
kalmasın senden gâyrı ne varsa ,
yoksa...!
Ki içimden çıkardığım seni giyenler olmuş...!
Giden gittiğiyle kalır’da,
ya enkazda bıraktığı...???
En iyisimi sen öldü say.!
Hiç yaşamadık...
Görmedik gözlerimizde yanan ışığın ateşini...
Duymadık,kördük,ve lâl...
Bana zamandan söz etme artık...!
Yaşamamışız say SEVGİLİ...


15/08/2012