Hayalen saadet

Çenesinden tuttu ve kaldırdı başını
Susmadılar
’öpmek kadar korkuncu olamaz ’ dedi...
Dudaklar bunun için değil;
Hüzün herkesi öptüğünden biliyoruz onu,
Mutluluğu tanımak için sözler yeter.
Kaba sesini gömdü içine ve içindeki aşık adama bıraktı kendini
Fısıldadı kadın’a
Dudaklarını yalnızca benimle konuşmak için kullan...


Önce sevme’yi dene
Sonra üzersin...
Keşfedilmemiştir henüz tek başına mutluluk
Sonra şiir aktı gözlerinden kadının
Susmadılar
’aldanmak kadar korkuncu olamaz ’ dedi
Sevmeler üzülmek için değil,
Kalp herkeste attığından biliyoruz onu,
Fakat aşk için yaratılan yürek
Taze sesini yuttu içine ve tüm ciddiyetiyle sarıldı adama
Seninle konuşabilmem için,
Seni anlamam gerek...


Ayrılığın kaşları düştü gecenin üstüne
Bayılmazdı böyle manzaralara,
Zaman aşk’a tanıklık etmezdi sık sık
Zaman aşk’ı tanımazdı ya da...
Ama ayrılığı adı gibi bilirdi.


Yanaklarına inen yaşları tek tek içti adamın
Araladı gönlünün perdesini
’dudaklarım’ dedi,
Senin...
Konuş,konuştur beni!


...




Şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.